عفونت مثانه ,عفونت مثانه در زنان,عفونت مثانه در مردان,عفونت مثانه در بارداری,عفونت مثانه به انگلیسی,عفونت مثانه علائم,عفونت مثانه در کودکان,عفونت مثانه چیست
عفونت دستگاه ادراری (UTI یا Urinary tract infection) نوعی عفونت باکتریایی است که بر بخشی از دستگاه ادراری تأثیر میگذارد. هنگامی که عفونت دستگاه ادراری تحتانی را مبتلا میکند سیستیت ساده (عفونت مثانه) نامیده میشود و هنگامی که بر دستگاه ادراری فوقانی تأثیر میگذارد به آن پیلونفریت (عفونت کلیه) گفته میشود.علائم مربوط به دستگاه ادراری تحتانی عبارتند از دفع ادرار همراه با درد یا تکرر ادرار یا اضطرار برای ادرار (یا هر دو)، در حالی که علائم مربوط به پیلونفریت عبارتند از تب و درد پهلو به همراه علائم مربوط به عفونت دستگاه ادراری تحتانی. این علائم در افراد مسن یا بسیار کم سن و سال ممکن است مبهم یا نامشخص باشند. عامل اصلی هر دو نوع عفونت مذکور اشرشیا کلی است، با این حال ندرتاً باکتریهای دیگر، ویروسها یا قارچ نیز ممکن است موجب آن شوند. عفونتهای دستگاه ادراری معمولاً در زنان نسبت به مردان بیشتر رخ میدهد، چرا که نیمی از زنان در طول زندگی خود حداقل به یک عفونت مبتلا میشوند. بروز مجدد بیماری امری شایع است. عوامل خطرساز عبارتند از: آناتومی بدن زنان، مقاربت جنسی و سابقه خانوادگی. پیلونفریت در صورت بروز معمولاً پس از عفونت مثانه ظاهر میشود، اما ممکن است ناشی از عفونت منتقله از راه خون نیز باشد. تشخیص این بیماری در زنان سالم و جوان تنها بر اساس علائم امکانپذیر است. در افرادی که علائم آنها مبهم است، ممکن است تشخیص بیماری مشکل باشد زیرا ممکن است باکتریها وجود داشته باشد، اما عفونتی مشاهده نشود. در موارد پیچیده یا در صورتی که درمان با شکست مواجه شود، ممکن است کشت ادرار مفید باشد. در افراد مبتلا به عفونتهای مکرر، میتوان از دوز پایین آنتی بیوتیکها بهعنوان اقدام پیشگیرانه استفاده کرد. در موارد غیرپیچیده، عفونتهای دستگاه ادراری را میتوان بهراحتی با مصرف آنتی بیوتیک در یک دوره کوتاه درمان کرد، اگرچه مقاومت در برابر بسیاری از آنتی بیوتیکهای مورد استفاده برای درمان این بیماری در حال افزایش است. در موارد پیچیده، ممکن است لازم باشد دورههای درمان طولانیتر شوند یا نیاز به تزریق آنتی بیوتیک وریدی باشد، و در صورتی که علائم در طی دو یا سه روز بهبود پیدا نکرد، لازم است آزمایشهای تشخیصی بیشتری انجام گردد. در زنان، عفونتهای دستگاه ادراری شایعترین شکل عفونتهای باکتریایی است و هر سال ۱۰٪ به میزان عفونتهای دستگاه ادراری افزوده میشود. در این مطلب از سایت جسارت در مورد عفونت مثانه صحبت میکنیم امیدواریم مورد توجه قرار بگیرد.
در کودکان خردسال، ممکن است تنها علامت عفونت دستگاه ادراری (UTI) تب باشد. به دلیل فقدان علائم واضحتر، وقتی دختران کوچکتر از دو سال یا پسران ختنه نشده کوچکتر از یک سال دچار تب میشوند، بسیاری از انجمنهای پزشکی توصیه میکنند که کشت ادرار صورت بگیرد. . ممکن است نوزادان خوب غذا نخورند، استفراغ کنند، بیشتر بخوابند، یا نشانههای یرقان را از خود نشان دهند.در کودکان بزرگتر، ممکن است دوباره بیاختیاری ادرار (از دست دادن کنترل مثانه) رخ دهد
علائم دستگاه ادراری غالباً در سالمندان مشاهده نمیشود. نشانههای مذکور ممکن است مبهم و همراه با بیاختیاری باشد، و تنها علائم موجود تغییر در وضعیت ذهنی یا خستگی باشد. گرچه در برخی موارد نخستین نشانهای که ارائه دهنده مراقبتهای بهداشتی با آن مواجه میشود عفونت خونی یا عفونت در خون است. این واقعیت که بسیاری از افراد مسن پیشاپیش دچار بیاختیاری یا زوال عقل شدهاند ممکن است کار تشخیص را پیچیدهتر کند
در موارد روشن، میتوان تنها بر اساس علائم نسبت به تشخیص و درمان اقدام کرد و نیازی به تأیید بیشتر از طریق آزمونهای آزمایشگاهی نیست.در موارد پیچیده یا مشکوک، ممکن است تأیید تشخیص از طریق آنالیز ادرار و جستجو بهدنبال حضور نیتریت در ادرار، سلولهای سفید خون (لکوسیتها)، یا لکوسیت استراز مفید باشد. یکی دیگر از آزمایشها، یعنی آزمایش میکروسکوپی ادرار به دنبال حضور سلولهای قرمز خون، سلولهای سفید خون، یا باکتری میگردد. کشت ادرار در صورتی مثبت تلقی میشود که تعداد کلنیهای باکتریایی بزرگتر یا مساوی به ۱۰۳ واحد تشکیلدهنده کلنی در هر میلیلیتر ارگانیسم متداول در دستگاه ادراری باشد. حساسیت آنتی بیوتیکی را نیز میتوان با این کشت آزمایش کرد، و از این حیث در انتخاب درمان آنتی بیوتیکی مفید است.با این حال ممکن است درمان آنتی بیوتیکی در زنانی که نتیجه کشت آنها منفی است باز هم به بهبود منجر شود. چرا که علائم میتوانند مبهم باشند و تشخیص بیماری میتواند در افراد مسن بدون آزمایشهای قابل اعتماد مربوط به عفونتهای دستگاه ادراری، مشکل باشد
بیشتر بخوایند :